Από Παντελιδάκος… Παντελίδαρος

Πως τα φέρνει η τύχη και η ζωή. Στο Σαββατοκύριακο που όλη η Ελλάδα υποκλίθηκε στην προπονητική σφραγίδα του Σάββα Παντελίδη στο παιχνίδι της ομάδας του Άρη και την καθοριστική επίδρασή του σε αυτό, ο προκάτοχός του Πάκο Ερέρα απολύθηκε από την Λας Πάλμας. Δεν το αναφέρω ούτε για να ρίξω λάδι στη φωτιά και με καμία διάθεση σύγκρισης. Το αναφέρω για να θυμίσω τον κακό χαμό που είχε ακολουθήσει την απόφαση απομάκρυνσης του Ισπανού τεχνικού από τον Άρη και την… υποδοχή που έκανε το όνομα του Σάββα Παντελίδη στον κόσμο. Θέλετε να θυμίσω μήπως τις έντονες αποδοκιμασίες μετά τη νίκη επί της Λαμίας στο Κλεάνθης Βικελίδης; Τι λέχθηκε και τι γράφτηκε μετά την ήττα στη Λειβαδιά όταν- για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας- ήταν με το ένα πόδι στην έξοδο και έμεινε γιατί επέμενε στο πλάνο ο τεχνικός διευθυντής του Άρη Κωνσταντίνος Διαμαντόπουλος;

Του Αλέξη Σαββόπουλου

Ο Σάββας Παντελίδης έμεινε και σήμερα γνωρίζει το limit up της παρουσίας του στον Άρη. Η εμφάνιση του Άρη κόντρα στην ΑΕΚ, όπως και μια εβδομάδα νωρίτερα στην Τούμπα, φέρει φαρδιά- πλατιά την υπογραφή του. Μια ομάδα που αμύνεται υποδειγματικά (μιάμιση τελική σε δυο ντέρμπι του έκαναν), με παίκτες που υπηρετούν πιστά το πλάνο και με διάθεση να καταθέσουν ως και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών τους. Του πήρε ένα μήνα σχεδόν να την φέρει στα μέτρα του. Ήταν το διάστημα που χρειάστηκε για να διορθώσει τις πολλές ανορθογραφίες με πρώτη και καλύτερη την αδυναμία στα τρεξίματα. Που ψάχτηκε μέχρι να βρει τον βασικό κορμό αλλά και το στυλ παιχνιδιού που ταιριάζει στο υλικό που έχει στα χέρια του και φυσικά να το προσαρμόσει στην ελληνική πραγματικότητα. Του κόστισε έναν αποκλεισμό από το κύπελλο και 1-2 κακές ήττες που τον έφεραν στο κατώφλι της ανεργίας.

Η αγωνιστική μετάλλαξη του Άρη είναι η τρανή επιβεβαίωση ότι όποιος δουλεύει και έχει υπομονή, ανταμείβεται. Τον βοήθησαν φυσικά και τα νέα πρόσωπα που προστέθηκαν στο ρόστερ τον Γενάρη και η άμεση προσαρμογή τους. Ο Ροζ αποδεικνύεται λίρα εκατό και πιο παθιασμένος από όλους παρότι λίγο καιρό- και δανεικός- στην ομάδα. Ο Κόρχουτ είναι ένα σοβαρό μπακ που δεν θα κάνει το εξεζητημένο, ο Λάρσον ένας winger που κάνει γκολ και δίνει βοήθειες στο μπακ του. Υπάρχει φυσικά και ο Τόνσο που όσο προλάβαμε να δούμε στον αγώνα στην Τρίπολη μας προϊδεάζει για το μέλλον. Το πόσο καλά είναι ο Άρης φαίνεται και από το πως «κούμπωσε» προχθές στην ενδεκάδα ο Βαλεριάνος ως δεξί μπακ με ανάποδο πόδι. Όχι μόνο δεν εκτέθηκε αλλά έκανε και την αδυναμία του πλεονέκτημα για την ομάδα του. Φάνηκε από τον τρόπο που μπήκε στο ματς ο Φετφατζίδης. Σαφώς πιο ενεργητικός από τις άλλες φορές αφού αντιλαμβάνεται και ο ίδιος ποιος ορίζει τους κανόνες.

Δεν γίνεται φυσικά να μην κάνουμε μνεία για τον ασταμάτητο Σιώπη, τον ανεβασμένο Ματέο, τον παίκτη που κάθε προπονητής θα ήθελε στην ομάδα του, Ντιγκινί και τον παίκτη με το χρυσό άγγιγμα, τον Ματίγια, τους αμυντικούς του μόχθου Δεληζήση και Βέλεθ. Ο Άρης είναι ΟΜΑΔΑ και αυτή την περίοδο, μπορεί να κοιτάζει στα μάτια οποιονδήποτε αντίπαλο.

Η πεντακάθαρη νίκη και με αποτέλεσμα που τον αδικεί μάλιστα (προσθέστε δυο δοκάρια, ακυρωθέν γκολ και ένα καθαρό πέναλτι), σηματοδοτεί και την οριστική επιστροφή του Άρη στο club των μεγάλων της Σούπερ Λιγκ. Ήταν η νίκη της επιβεβαίωσης που έψαχνε η ομάδα. Πλέον δικαιούται να κοιτάζει μόνο προς τα πάνω και όχι προς τα πίσω.